Komt een man bij het Erasmus H10
Vanmorgen tegen elven begon Karel wel wat onrustig wat te zeggen dat alles eraf moet, het lichaam losgekoppeld moest worden. Hij had twee infusen en eentje was al lekkende toch niet nodig dus dat kon eraf. Maar eerst wachten op Rens en Bart, die kwamen met Hans en Annemie binnen. Toen werd Karel wel emotioneel en heeft tegen de jongens nog wat gezegd en afscheid genomen. Daarna zei hij het steeds dat het toch geen zin meer had, dus dat bloedprikken hoefde ook niet meer. Toen kreeg hij voor de pijn in de buik en op de borst een injectie in het been en daarna via het infuus morfine. Toen ik hem vroeg of hij pijn had zei hij van wel, maar meer pijnstilling hoefde ie niet. Later vroeg de verpleegkundige het en toen zag je het aan z'n gezicht. Ze vroeg of hij meer wilde omdat dat niet leuk is en toen antwoordde hij ja. Nu is hij wel dieper weg in soort slaap. Bij aanspreken nu niet meer heel even echt wakker zoals eerst. Nu wachten we hier met Lenie, Hans en de vader van Karel.