Komt een man bij het Radboud Deel 3 H1
Vandaag weer eens gebeld met het Radboud; vannacht kwam er zwarte ontlasting in het stomazakje. Nou dat weer, zei Karel, hebben we nog niet gehad. Ik dacht bij zoiets dat er dan ergens bloed van bovenuit de darm of de maag zou komen. Het was echt pikzwart, zoals de haren van onze hond en geen enkel spoortje bloed te zien. Melena zei een broeder van de ambulance. De arts in het Radboud adviseerde om voor het vervoer toch maar een ambulance te bellen. Dat leek mij ook beter dan om Karel zelf te brengen. Hij voelde zich al zo belabberd, ook nog steeds braakneigingen. Daar had hij al de hele week last van, soms ook echt overgeven. Het opstaan gaat ook moeizamer en vanmorgen kon hij dan niet lang blijven staan. Heb eerst maar een koffertje ingepakt en ben dan ook richting Radboud gegaan. Karel lag op de spoedeisende hulp in een kamertje te wachten. Ik had koffie gepakt en Karel sliep veel toen ik erbij zat met een biebboek en broodje ("o, je kent het klappen van de zweep hier", zei een verpleegkundige). Later kwam er een arts vertellen dat Karel opgenomen werd en dat er een onderzoek van de maag gepland stond om 16 uur. Intussen de spullen uit de bus gehaald en kwam hem tegen op weg naar het onderzoek. Vanavond nog met Bart naar een info avond over vervolgopleidingen geweest. Weer thuis had er niemand gebeld en zelf de afdeling gebeld, er waren 5 clips geplaatst bij wondjes in de maag (en misschien in begin dunne darm). Ze gaf de telefoon nog even aan Karel. Ze houden nu het HB in de gaten en als het meezit over een dag of 5 naar huis, zei hij. Voelde zich nog niet beter, nog steeds pijn op de borst. We hoopten al dat dan nu misschien niet vanuit de lever maar door de maag zou komen, nu wist Karel dat ook niet meer. Wel dat hij nog steeds die pijn heeft en snel kortademig is. Wel een geluk bij alle ellende is dat we sinds thuiskomst spuitjes moeten zetten tegen trombose en dat hij geen bloedverdunners slikt op dit moment!